indertied

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Biewaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

indertied /ɪ́nde̽r̥'tí:d/

  1. in 'ne zekeren tied in 't vergangene, meis gebroek veur 'nen toestandj of 'n ómstenjigheid die allewiel nimmieë geldj
Aafbraeking
  • in-der-tied
Verwantje wäörd
Samestèlling

In anger spraoke[bewirk]