inwiejing

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

inwiejing v /ɪ́nwìjɪŋ/

  1. 'n fieëstelikheid wobie e geboew of 'n instèlling in gebroek genómme wuuert of emes dae toegetraojen is toet get offesjeel lid wuuert
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief inwieïng.

Aafbraeking
  • in-wie-jing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif inwiejing inwiejinge inwiejingen
IPA /ɪ́nwìjɪŋ/ /ɪ́nwìjɪŋe/ /ɪ́nwìjɪŋen/
dim. sjrif inwiejingske inwiejingsken inwiejingskes
IPA /ɪ́nwìjɪ̽ŋ̊skʲe/ /ɪ́nwìjɪ̽ŋ̊skʲen/ /ɪ́nwìjɪ̽ŋ̊skʲes/ /ɪ́nwìjɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]