Naar inhoud springen

kaes

Van Wiktionary

'n kaes [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kaes v /kʲɛ́:s/

  1. 'ne rónje staaf van was of talk worin e lóntj zitj det me kan aanstaeke veur leech en wörmdje
  2. (euverdrechtelik) 'n aaj einheid veur 't maete van leechsterkdje
    Det is 'n lamp van dertig kaes.
  3. (euverdrechtelik) emes dae in 't leech steit
    Kaes, gank 'ns weg van daen raam. Ich kan krieë laeze waat inne gezèt steit.
Aafbraeking
  • kaes
Net get anges gesjreve
Aafleijing
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Dem is de kaes oetgegange: Dae/det is gestórve.
  • 'n kaes opstaeke: 't lóntj van 'n kaas aanstaeke; me zaet noeatj 'n kaes aanstaeke!
  • 'n kaes tenje: 'n kaes opstaeke
  • oetgaon wie 'n kaes: stil en óngemirk sterve
  • 't Volgendj riem besteit:
    "'t Is mer 'ne weet!" zag de tant,
    doe bloos zie de kaes oet mit häör echelste.
  • Es se die kaes inne luchter zits dan dröp die neet zoea.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 176.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kaes kaese kaesen
IPA /kʲɛ́:s/ /kʲɛ́:z/ /kʲɛ́:se/ /kʲɛ́:sen/
dim. sjrif kaeske kaesken kaeskes
IPA /kʲɛ́:skʲe/ /kʲɛ́:skʲen/ /kʲɛ́:skʲes/ /kʲɛ́:skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]