Naar inhoud springen

kammeliteit

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kammeliteit v /káməli̽'tɛ́i̯t/

  1. 'n ónverhödse gebeurtenis wodoor (zwaor) sjaaj óntstangen is
    Bie kammeliteit mótj g'r gewuuen de noeadnómmer 112 belle.
Aafbraeking
  • kam-me-li-teit
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kammeliteit kammeliteite kammeliteiten
IPA /káməli̽'tɛ́i̯t/ /káməli̽'tɛ́i̯d/ /káməli̽'tɛ́i̯te/ /káməli̽'tɛ́i̯ten/
dim. sjrif kammeliteitje kammeliteitjen kammeliteitjes
IPA /káməli̽'tɛ́i̯ce/ /káməli̽'tɛ́i̯cen/ /káməli̽'tɛ́i̯ces/ /káməli̽'tɛ́i̯cez/

In anger spraoke

[bewirk]