Naar inhoud springen

kebien

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kebien v /kə'bì:n/

  1. de vurste ruumdjen in 'ne vrachwagen of e bestèlböske, dao wo de sjefuuer zitj
  2. 't deil van 'ne wagón det aafgegrens wuuert door 'n deur
  3. 'n aafgezunjerdje ruumdje in e vleegmesjien
  4. (synoniem) anger waord veur ómkleihok
Aafbraeking
  • ke-bien
Net get anges gesjreve
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kebien kebiene kebienen
IPA /kə'bì:n/ /kə'bí:ne/ /kə'bí:nen/
dim. sjrif kebienke kebienken kebienkes
IPA /kə'bì:n̥kʲe/ /kə'bì:n̥kʲen/ /kə'bì:n̥kʲes/ /kə'bì:n̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]