klink

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

klink v /kl̥ɪ́ŋ̊kʲ/

  1. 't sloetiezer van 'n deur, 'n handjvat aan 'n deur veur die aop en toe te kónne make
  2. de klank van twieë glazer die taengenein klinke
Aafbraeking
  • klink
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de klink al inne henj höbbe: op 't puntj staon van inkómmen of eweggaon
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 192.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif klink klinke klinken
IPA /kl̥ɪ́ŋ̊kʲ/ /kl̥ɪ́ŋgʲ/ /kl̥ɪ́ŋ̊kʲe/ /kl̥ɪ́ŋ̊kʲen/
dim. sjrif klinkske klinksken klinkskes
IPA /kl̥ɪ́ŋ̊kskʲe/ /kl̥ɪ́ŋ̊kskʲen/ /kl̥ɪ́ŋ̊kskʲes/ /kl̥ɪ́ŋ̊kskʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

klink /kl̥ɪ́ŋ̊kʲ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van klinke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van klinke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van klinke
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van klinke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van klinke
Aafbraeking
  • klink
Synoniem