Naar inhoud springen

knón

Van Wiktionary

'n knón

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

knón v > v ~ ó /kn̥ʊ̀n/

  1. e groeat vuurwaope, döks mit e kerke d'rónger, womit me groeate kogelen en anger smietsele wiedeweg kan sjete
Aafbraeking
  • knón
Aafleijinge
Zagswies
  • 'n knón naeven emes kónnen aafsjete: nieks mirke van herrie of angere klank, neet flot wakker waere
  • zoea douf wie 'n knón: hieël douf
  • zoea zaat wie 'n knón: hieël zaat
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 197.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif knón knónne knónnen
IPA /kn̥ʊ̀n/ /kn̥ʊ́nə/ /kn̥ʊ́nən/
dim. sjrif knunke knunken knunkes
IPA /kn̥ø̀n̥kə/ /kn̥ø̀n̥kən/ /kn̥ø̀n̥kəs/ /kn̥ø̀n̥kəz/

In anger spraoke

[bewirk]