Naar inhoud springen

kol

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

kol m (Nederlands: lijm, Fr. colle)

Sinneniem
Verbuging

kolle, —

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

kol m (Nederlands: kraag, Fr. col)

Sinneniem
Verbuging

kolle, kölke


e deil kolle

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kol v /kɒ̀l/

  1. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur heks
Aafbraeking
  • kol
Net get anges gesjreve
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kol kollekollen
IPA /kɒ̀l/ /kɒ́lə//kɒ́lən/
dim. sjrif kölkekölken kölkes
IPA /kœ̀l̥kə//kœ̀l̥kən/ /kœ̀l̥kəs//kœ̀l̥kəz/


Ieslandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kol ó /kʰɔ:l/

  1. kaol