koomp
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]koomp /kò:m̥p/
- (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) inne vergangen tied van kómme
- Raod
Deze vorm kump van oearsprónk allein veur inne kónjunktief, mer allewiel huuert me dem ouch väöl innen indicatief.
- Aafbraeking
- koomp
- Net get anges gesjreve
- Variaasje