Naar inhoud springen

kómp

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

kómp m of v (Nederlands: kom, bak van kar of kruiwagen)

Verbuging

kump/kómpe, kumpke


'ne kómp [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kómp m /kʊ́m̥p/

  1. 'ne rónje bak, meis mit 'nen dunne randj
  2. (topografie) (euverdrechtelik) 'n deepdje in e landjsjap mitte vorm van 'ne [1]
  3. (liefdeil) (euverdrechtelik) de häöldje inne knaok wo 't gewerf zitj
    Truus veel hieël hel; 't haw zelfs d'n erm oete kómp.
Raod

'ne "kómp" is get deper es 'n "sjaol".

Aafbraeking
  • kómp
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Nao d'n oorlog zag 'ne kannedese seldaot taenge bèstemoder "We will come back" en zie zag: "Nae danke, veer höbbe kump en bek zat!"
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 201.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kómp kump
IPA /kʊ́m̥p//kʊ́mb/ /kǿm̥p//kǿmb/
dim. sjrif kumpkekumpken kumpkes
IPA /kǿm̥pkə//kǿm̥pkən/ /kǿm̥pkəs//kǿm̥pkəz/
dat. sjrif kómp kump
IPA /kʊ́m̥p//kʊ́mb/ /kǿm̥p//kǿmb/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: kómp

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kómp /kʊ̀m̥p/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van kómme
  2. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van kómme
Aafbraeking
  • kómp
Variaasje