trómmel

Van Wiktionary

'n trómmel [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

trómmel v /tr̥ʊ́məl/

  1. 'n bleike doeas die me kan aafsloete
  2. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑tróm
Aafbraeking
  • tróm-mel
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif trómmel trómmele trómmelen
IPA /tr̥ʊ́məl/ /tr̥ʊ́mə̽lə/ /tr̥ʊ́mə̽lən/
dim. sjrif trummelke trummelken trummelkes
IPA /tr̥ø̀mə̽l̥kə/ /tr̥ø̀mə̽l̥kən/ /tr̥ø̀mə̽l̥kəs/ /tr̥ø̀mə̽l̥kəz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

trómmel /tr̥ʊ́məl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van trómmele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van trómmele
Aafbraeking
  • tróm-mel