trómmel

'n trómmel [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

trómmel v /tr̥ʊ́məl/

1. 'n bleike doeas die me kan aafsloete
2. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑tróm

Aafbraeking

• tróm-mel

Aafleijinge

• trómmele
• trómmelstek, trómmelvel, trómmelvlees
• broeadtrómmel, keukskestrómmel

Verwantje wäörd

• bös, doeas
• tróm

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	trómmel		trómmele	trómmelen
	IPA	/tr̥ʊ́məl/		/tr̥ʊ́mə̽lə/	/tr̥ʊ́mə̽lən/
dim.	sjrif	trummelke	trummelken	trummelkes
	IPA	/tr̥ø̀mə̽l̥kə/	/tr̥ø̀mə̽l̥kən/	/tr̥ø̀mə̽l̥kəs/	/tr̥ø̀mə̽l̥kəz/

In anger spraoke

[1]

• Ingels: tin, tin can
• Nederlandjs: trommel g
• Pruus: Dose v
• Spaans: tarro m

Wirkwaord

Neet-lemma

trómmel /tr̥ʊ́məl/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van trómmele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van trómmele

Aafbraeking

• tróm-mel