tróm

'n tróm

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tróm v /tr̥ʊ̀m/

1. (meziek) 'n cilindervörmige doeas worop e vel gespanne wuuert en es slaaginsterment gebroek wuuert

   Laotj die tróm noe meh de maot aangaeve, went anges guuef det gaar nieks.

Aafbraeking

• tróm

Aafleijinge

• trómmekerke, trómstèl, trómvel
• diekke tróm, dóffe tróm, klein tróm, pauketróm, snaortróm, tenertróm

Synoniem

• ↓trómmel

Verwantje wäörd

• trómmel, trómmele
• drummer, roeffel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tróm		trómme	trómmen
	IPA	/tr̥ʊ̀m/		/tr̥ʊ́mə/	/tr̥ʊ́mən/
dim.	sjrif	trumke	trumken	trumkes
	IPA	/tr̥ø̀m̥kʲe/	/tr̥ø̀m̥kʲen/	/tr̥ø̀m̥kʲes/	/tr̥ø̀m̥kʲez/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tróm		tróms
	IPA	/tr̥ʊ̀m/		/tr̥ʊ̀m̥s/	/tr̥ʊ̀mz/
dim.	sjrif	trumke	trumken	trumkes
	IPA	/tr̥ø̀m̥kʲe/	/tr̥ø̀m̥kʲen/	/tr̥ø̀m̥kʲes/	/tr̥ø̀m̥kʲez/

In anger spraoke

• Frans: tambour m
• Ieslandjs: tromma v, bumba^(is:) v
• Ingels: drum
• Nederlandjs: trom g, trommel g
• Pruus: Trommel v
• Russisch: барабан^(ru:) m
• Spaans: tambor m
• Zweeds: trumma g