Naar inhoud springen

trien

Van Wiktionary

'n trien [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

trien v /tr̥ì:n/

  1. 'n brei, depe, posteleine sjóttel veur sop mit op te dene
    Ligk mich die breve mer oppe kas inne trien.
  2. (ajerwèts) 'n depe sjóttel veur naetsige aeteswaar in op te dene
  3. (euverdrechtelik) 'n lómpe vrouw
Aafbraeking
  • trien
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif trien triene trienen
IPA /tr̥ì:n/ /tr̥í:ne/ /tr̥í:nen/
dim. sjrif trienke trienken trienkes
IPA /tr̥ì:n̥kʲe/ /tr̥ì:n̥kʲen/ /tr̥ì:n̥kʲes/ /tr̥ì:n̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]


Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

Trien v /tr̥ì:n/

  1. (persoeansnaam) 'ne veurnaam veur vrouwlje (in gebroek toet ±1935)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Trien" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Trien
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 43.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Trien Triene Trienen
IPA /tr̥ì:n/ /tr̥ì:ne/ /tr̥ì:nen/
dim. sjrif Trienke Trienken Trienkes
IPA /tr̥ì:n̥kʲe/ /tr̥ì:n̥kʲen/ /tr̥ì:n̥kʲes/ /tr̥ì:n̥kʲez/
Raod

Bakkes guuef gènnen toean op veuren diminutief.

In anger spraoke

[bewirk]