Naar inhoud springen

kruuening

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kruuening v /kr̥ʉ̜̀ɛ̯̈nɪŋ/

  1. 'n plechtigheid wobie me de kroean bie d'n hieërser oppe kop zitj (meis bie 'ne keuning of 'ne keizer)
Aafbraeking
  • kruue-ning
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kruuening kruueninge kruueningen
IPA /kr̥ʉ̜̀ɛ̯̈nɪŋ/ /kr̥ʉ̜̀ɛ̯̈nɪŋe/ /kr̥ʉ̜̀ɛ̯̈nɪŋen/
dim. sjrif kruueningske kruueningsken kruueningskes
IPA /kr̥ʉ̜̀ɛ̯̈nɪ̽ŋ̊skʲe/ /kr̥ʉ̜̀ɛ̯̈nɪ̽ŋ̊skʲen/ /kr̥ʉ̜̀ɛ̯̈nɪ̽ŋ̊skʲes/ /kr̥ʉ̜̀ɛ̯̈nɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]