Naar inhoud springen

lanjing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

lanjing v /láɲɪŋ/

  1. 't aankómmen oppe oppervlaakdje van e vleegtuug of e ruumdjevaartuug
  2. (kriegsveuring) (euverdrechtelik) 't aankómmen op 't vastelandj van truup vanoete zieë
Aafbraeking
  • lanj-ing
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif lanjing lanjingelanjingen
IPA /láɲɪŋ/ /láɲɪŋe//láɲɪŋen/
dim. sjrif lenjingskelenjingsken lenjingskes
IPA /lǽɲɪ̽ŋ̊skʲe//lǽɲɪ̽ŋ̊skʲen/ /lǽɲɪ̽ŋ̊skʲes//lǽɲɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]