Naar inhoud springen

manderien

Van Wiktionary

manderiene

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

manderien v /mándərì:n/

  1. (aeteswaar) de zeute, oraansige vröch vanne manderieneboum (Citrus reticulata)
Aafbraeking
  • man-de-rien
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif manderien manderiene manderienen
IPA /mándərì:n/ /mándərì:ne/ /mándərì:nen/
dim. sjrif manderienke manderienken manderienkes
IPA /mándərì:n̥kʲe/ /mándərì:n̥kʲen/ /mándərì:n̥kʲes/ /mándərì:n̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]