Naar inhoud springen

mangel

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

mangel v (Nederlands: mangel)

Sinneniem
Verbuging

mangele, mengelke

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

mangel m (Nederlands: gebrek, gemis, tekort)

Sinneniem
Verbuging

mangele, mengelke


e vrouwmis aan 't werk mit 'n mangel [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mangel v /máŋəl/

  1. (synoniem) (ajerwèts) anger waord veur wringer
  2. (synoniem) anger waord veur mankaasje (get det kepot is)
Aafbraeking
  • mang-el
Aafleijinge
Zagswies
  • get dore mangel haole

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mangel mangelemangelen
IPA /máŋəl/ /máŋə̽lə//máŋə̽lən/
dim. sjrif mengelkemengelken mengelkes
IPA /mǽŋe̽l̥kʲe//mǽŋe̽l̥kʲen/ /mǽŋe̽l̥kʲes//mǽŋe̽l̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk

[2]

bewirk

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mangel /máŋəl/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van mangele
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van mangele
Aafbraeking
  • mang-el


Nederlandjs

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mangel g /'ma.ŋəl/

  1. wringer, mangel

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
nom.: mangelmangels
dim.: mangeltjemangeltjes