marmere

e marmere beeldj

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

marmere /mármə̽rə/

1. gemaak van marmer

Aafbraeking

• mar-me-re

Samestèlling

• marmer + -e

Verbuging

		inkelvaad						mieëvaad		predikatief
		mannelik		vrouwelik		ónziejig				geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	marmere	marmeren	marmere	marmeren	marmere	marmeren	marmere	marmeren	marmere	marmeren	marmere	marmeren
	IPA	/mármə̽rə/	/mármə̽rən/	/mármə̽rə/	/mármə̽rən/	/mármə̽rə/	/mármə̽rən/	/mármə̽rə/	/mármə̽rən/	/mármə̽rə/	/mármə̽rən/	/mármə̽rə/	/mármə̽rən/
partitief	sjrif											—
	IPA											—

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	—	—
	IPA	—	—

Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In dees vel kaltj me lever van (gemaak) van marmer.

In anger spraoke

Frans: en marbre Grieks (klassiek): μαρμάρεος Ingels: marble(en:) Nederlandjs: marmeren

Pruus: marmorn Spaans: de mármol Zweeds: marmor-