Naar inhoud springen

meikees

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

meikees v /mɛ́i̯kʲé:s/

  1. (aeteswaar) 'n klein, rónj, dónkelroeaj, zaachte kees die get zoer smaak en anen inj van junie riep is
Aafbraeking
  • mei-kees
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif meikees meikese meikesen
IPA /mɛ́i̯kʲé:s/ /mɛ́i̯kʲé:z/ /mɛ́i̯kʲé:se/ /mɛ́i̯kʲé:sen/
dim. sjrif meikeeske meikeesken meikeeskes
IPA /mɛ́i̯kʲé:skʲe/ /mɛ́i̯kʲé:skʲen/ /mɛ́i̯kʲé:skʲes/ /mɛ́i̯kʲé:skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]