michzelf
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Persuuenlik veurnaamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]michzelf /mɪç'z̥æ̀l̥f/ (liaison: /mɪç'z̥æ̀lv/)
- (accusatief/datief/reflexief, iepersoean, inkelvaad) benaodrökdjen objeksvorm van ich
- Ich haw die kaertjes veur michzelf weggelag en noe zeen die kwiet.
- Raod
Lèt op! Bakkes sjrief dit los vanein.
- Aafbraeking
- mich-zelf
- Samestèlling
Reflexief veurnaamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]michzelf /mɪç'z̥æ̀l̥f/ (liaison: /mɪç'z̥æ̀lv/)
- (nominatief, ieëste persoean, inkelvaad) verwies trögk nao de spraeker of de sjriever zelf in 't óngerwerp
- Ich höb michzelf veróntsjöljig veur waat ich verkieërd gedaon höb.
- Aafbraeking
- mich-zelf
- Variaasje
- Samestèlling
In anger spraoke
[bewirk]- Ingels: myself(en:)
- Nederlandjs: mezelf
- Zweeds: mig själva