Naar inhoud springen

mouillering

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

mouillering v /mú'jè:rɪŋ/ moe~je\ring

  1. (spraoklieër) 'nen toestandj wobie 'ne klank oetgespraoke wuuert door mitte rögk vanne tóng taenge de raak te duje, wodoor de klank j-echtig oetgespraoke wuuert
    De klanken in 't Mofers mit mouillering zeen: "dj", "lj", "nj" en "tj".
Aafbraeking
  • mouil-le-ring
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mouillering mouilleringemouilleringen
IPA /mú'jè:rɪŋ/ /mú'jè:rɪŋe//mú'jè:rɪŋen/
dim. sjrif mouilleringskemouilleringsken mouilleringskes
IPA /mú'jè:rɪ̽ŋ̊skʲe//mú'jè:rɪ̽ŋ̊skʲen/ /mú'jè:rɪ̽ŋ̊skʲes//mú'jè:rɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]