mustj

Van Wiktionary


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

mustj /møsc/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) inne vergangen tied van mótte (inne kónjunktief)
Raod

Deze vorm is sterk-verajerd.

Aafbraeking
  • mustj
Variaasje