Naar inhoud springen

natigheid

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

natigheid v /ná:tɪçɛ́i̯d/

  1. de maot van wie naat 't örges is, 'n wieväölheid water
    Aventoe vruuegs tich aaf wo die natigheid vanaaf kump; 't raengentj al drie daag aan ei stök.
Aafbraeking
  • na-tig-heid
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • natigheid veule: meine det get ónaangenaams geit gebeure

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif natigheid natigheje
natighede
natighejen
natigheden
IPA /ná:tɪçɛ́i̯d/ /ná:tɪçé:je/
/ná:tɪçé:de/
/ná:tɪçé:jen/
/ná:tɪçé:den/
dim. sjrif natigheidje natigheidjen natigheidjes
IPA /ná:tɪçɛ́i̯ce/ /ná:tɪçɛ́i̯cen/ /ná:tɪçɛ́i̯ces/ /ná:tɪçɛ́i̯cez/

In anger spraoke

[bewirk]