Naar inhoud springen

oetbreijing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

oetbreijing v /ú:dbrɛ̀jɪŋ/

  1. de vergruueting van e veurwerp of 'n stóf, de hanjeling van 't oetbreie
  2. get waat örges biekump det 't grótter maak
    Veer höbben 'n oetbreijing gekoch veur det speel, die 't nag leuker mót make.
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief oetbreiïng.

Aafbraeking
  • oet-brei-jing
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif oetbreijing oetbreijinge oetbreijingen
IPA /ú:dbrɛ̀jɪŋ/ /ú:dbrɛ̀jɪŋe/ /ú:dbrɛ̀jɪŋen/
dim. sjrif oetbreijingske oetbreijingsken oetbreijingskes
IPA /ú:dbrɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲe/ /ú:dbrɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲen/ /ú:dbrɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲes/ /ú:dbrɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]