opleijing

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

opleijing v /ɒpl̥ɛ̀jɪŋ/

  1. 'ne vorm van óngerrich dae gerich is op 'n zeker saort werk of 'n ambach
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief opleiïng of opleiing.

Aafbraeking
  • op-lei-jing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opleijing opleijinge opleijingen
IPA /ɒpl̥ɛ̀jɪŋ/ /ɒpl̥ɛ̀jɪŋe/ /ɒpl̥ɛ̀jɪŋen/
dim. sjrif opleijingske opleijingsken opleijingskes
IPA /ɒpl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲe/ /ɒpl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲen/ /ɒpl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲes/ /ɒpl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]