Naar inhoud springen

opleijing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

opleijing v /ɒpl̥ɛ̀jɪŋ/

  1. 'ne vorm van óngerrich dae gerich is op 'n zeker saort werk of 'n ambach
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief opleiïng of opleiing.

Aafbraeking
  • op-lei-jing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opleijing opleijinge opleijingen
IPA /ɒpl̥ɛ̀jɪŋ/ /ɒpl̥ɛ̀jɪŋe/ /ɒpl̥ɛ̀jɪŋen/
dim. sjrif opleijingske opleijingsken opleijingskes
IPA /ɒpl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲe/ /ɒpl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲen/ /ɒpl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲes/ /ɒpl̥ɛ̀jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]