Naar inhoud springen

plenning

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

plenning v /pl̥ǽnɪŋ/

  1. 'n oetgewirk plan vanne wirkzaamheje die achterein mótte waeren oetgeveurd veur get binnen 'ne bepaoldjen tied aaf te kriege
  2. 't opstèlle van waat de planne zeen
Aafbraeking
  • plen-ning
Variaasje
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif plenning plenninge plenningen
IPA /pl̥ǽnɪŋ/ /pl̥ǽnɪŋe/ /pl̥ǽnɪŋen/
dim. sjrif plenningske plenningsken plenningskes
IPA /pl̥ǽnɪ̽ŋ̊skʲe/ /pl̥ǽnɪ̽ŋ̊skʲen/ /pl̥ǽnɪ̽ŋ̊skʲes/ /pl̥ǽnɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]