Naar inhoud springen

posteleine

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

posteleine /pɒstə'lɛ́i̯ne/

  1. gemaak van postelein
Aafbraeking
  • pos-te-lei-ne
Variaasje
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif posteleine posteleinen posteleine posteleinen posteleine posteleinen posteleine posteleinen posteleine posteleinen posteleine posteleinen
IPA /pɒstə'lɛ́i̯ne/ /pɒstə'lɛ́i̯nen/ /pɒstə'lɛ́i̯ne/ /pɒstə'lɛ́i̯nen/ /pɒstə'lɛ́i̯ne/ /pɒstə'lɛ́i̯nen/ /pɒstə'lɛ́i̯ne/ /pɒstə'lɛ́i̯nen/ /pɒstə'lɛ́i̯ne/ /pɒstə'lɛ́i̯nen/ /pɒstə'lɛ́i̯ne/ /pɒstə'lɛ́i̯nen/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In dees vel kaltj me lever van (gemaak) van postelein.

In anger spraoke

[bewirk]