Naar inhoud springen

pruuk

Van Wiktionary

pruke veur mitte vastelaovendj

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

pruuk v /pr̥ʉ̜́:k/

  1. e kónsmaesig haorstök womit me de kop bedèk
  2. (euverdrechtelik) de haor oppe kop
    Dae Cor haet nag 'n gooj pruuk oppe kop veur ziene laeftied.
Aafbraeking
  • pruuk
Aafleijinge

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pruuk pruke pruken
IPA /pr̥ʉ̜́:k/ /pr̥ʉ̜́:g/ /pr̥ʉ̜́:kə/ /pr̥ʉ̜́:kən/
dim. sjrif pruukske pruuksken pruukskes
IPA /pr̥ʉ̜́:kskə/ /pr̥ʉ̜́:kskən/ /pr̥ʉ̜́:kskəs/ /pr̥ʉ̜́:kskəz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

  • Nederlandjs: dos g