Naar inhoud springen

róng

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

róng v /rʊ̀ŋ/

  1. (ajerwèts) 'n iezere stang veur twieë deil aanein te koppele
Aafbraeking
  • róng
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Die róng van 't daak dao is aafgebraoke; v'r kónne baeter de ganse sjop aafbraeke.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif róng rung
IPA /rʊ̀ŋ/ /rø̀ŋ/
dim. sjrif rungske rungsken rungskes
IPA /rø̀ŋ̊skʲe/ /rø̀ŋ̊skʲen/ /rø̀ŋ̊skʲes/ /rø̀ŋ̊skʲez/