róng
Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
róng v /rʊ̀ŋ/
- (ajerwèts) 'n iezere stang veur twieë deil aanein te koppele
- Aafbraeking
- róng
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Die róng van 't daak dao is aafgebraoke; v'r kónne baeter de ganse sjop aafbraeke.
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | róng | rung | ||
| IPA | /rʊ̀ŋ/ | /rø̀ŋ/ | |||
| dim. | sjrif | rungske | rungsken | rungskes | |
| IPA | /rø̀ŋ̊skʲe/ | /rø̀ŋ̊skʲen/ | /rø̀ŋ̊skʲes/ | /rø̀ŋ̊skʲez/ | |