raekenkónde

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

raekenkónde v /rɛ́:kʲen̥kʊ́ndə/

  1. de lieër van 't beraekene van getalle (wie optèllen, aaftrèkke, vermeinigvöljige, deile, machsverhöffen en worteltrèkke)
Aafbraeking
  • rae-ken-kón-de
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif raekenkónde
IPA /rɛ́:kʲen̥kʊ́ndə/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]