Naar inhoud springen

raekenkónde

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

raekenkónde v /rɛ́:kʲen̥kʊ́ndə/

  1. de lieër van 't beraekene van getalle (wie optèllen, aaftrèkke, vermeinigvöljige, deile, machsverhöffen en worteltrèkke)
Aafbraeking
  • rae-ken-kón-de
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif raekenkónde
IPA /rɛ́:kʲen̥kʊ́ndə/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]