Naar inhoud springen

rechshenjig

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

rechshenjig /ræçsǽɲɪç/

  1. baeter de rechse kantj van 't lief kónne besturen es de linkse
    De meiste luuj zeen rechshenjig; vreuger moogdjes se zelfs neet links broeke.
Aafbraeking
  • rechs-henj-ig
Synoniem
Antoniem
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif rechshenjige rechshenjigen rechshenjige rechshenjig rechshenjige rechshenjig rechshenjig
IPA /ræçsǽɲɪʝe/ /ræçsǽɲɪʝen/ /ræçsǽɲɪʝe/ /ræçsǽɲɪç/ /ræçsǽɲɪʝ/ /ræçsǽɲɪʝe/ /ræçsǽɲɪç/ /ræçsǽɲɪʝ/ /ræçsǽɲɪç/ /ræçsǽɲɪʝ/
partitief sjrif rechshenjigs
IPA /ræçsǽɲɪçs/ /ræçsǽɲɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) rechshenjigs (toe) (wie) rechshenjig (geer)
IPA /wì: ræçsǽɲɪçs tú:/ /wì: ræçsǽɲɪç ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

rechshenjig /ræçsǽɲɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • rechs-henj-ig