resteraasje

Van Wiktionary

de resteraasje van e vakwerkhoes

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

resteraasje v /ræste̽'rá:ʃə/

  1. de hanjeling van 't trögkbringen innen oearsprunkelike toestandj van get (wie van kuns of boewwerke)
Aafbraeking
  • res-te-raa-sje
Variaasje
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif resteraasje resteraasjen resteraasjes
IPA /ræste̽'rá:ʃə/ /ræste̽'rá:ʃən/ /ræste̽'rá:ʃəs/ /ræste̽'rá:ʃəz/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]