Naar inhoud springen

reukloosheid

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

reukloosheid v /rǿ:kʲl̥ò:sɛ́i̯d/

  1. mitte eigesjap det 't gènne reuk aafguuef, mitte eigesjap det get neet te ruken is
  2. (millesiene) 'nen toestandj wobie me neet besjik euver 't vermoge reuk te kónne waarnumme
Aafbraeking
  • reuk-loos-heid
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif reukloosheid reukloosheje
reuklooshede
reuklooshejen
reukloosheden
IPA /rǿ:kʲl̥ò:sɛ́i̯d/ /rǿ:kʲl̥ò:sé:je/
/rǿ:kʲl̥ò:sé:de/
/rǿ:kʲl̥ò:sé:jen/
/rǿ:kʲl̥ò:sé:den/
dim. sjrif reukloosheidje reukloosheidjen reukloosheidjes
IPA /rǿ:kʲl̥ò:sɛ́i̯ce/ /rǿ:kʲl̥ò:sɛ́i̯cen/ /rǿ:kʲl̥ò:sɛ́i̯ces/ /rǿ:kʲl̥ò:sɛ́i̯cez/
Raod

De verbaoge vörm waere neet dök gebroek.

In anger reuke

[bewirk]

[2]