rip
Mofers[bewirk]
Bieveugelik naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
rip /rɪp/ (liaison: /rɪb/)
- (predikatief) gestórve, doead
- De Witten is al jaore rip, meh nag ummer wuuert väöl euver dem gekaldj.
- (predikatief) (euverdrechtelik) neet mieë te gebroeke
- Raod
De aafkorting RIP steit döks op graver van katteliekke. 't Gebroek van 't waord veur luuj die gestórve zeen is ónbesjeie, meh neet óntieërendj.
- Aafbraeking
- rip
- Verwantje wäörd
- Kómaaf
- Aafkorting oet 't Letien: requiescat in pace "(det t'r) rös in vraej".
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Nederlandjs: gestorven
[2]
- Nederlandjs: onbruikbaar