Naar inhoud springen

rumpele

Van Wiktionary


Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

rumpele (Nederlands: rimpelen)

Sinneniem
Verveuging

rumpelt, rumpelde, gerumpeld


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

rumpele /rǿm̥pə̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van rumpel
Aafbraeking
  • rum-pe-le