sjaaj
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]sjaaj v /ʃà:i̯/
- 'n óngewinsdje, negatieve oetwirking, zowaal liefelik, geiselik es financieel
- Die hawwe van al opgezatj, meh geine waas dao. Die mótte zeker 'n tón sjaaj höbbe gadj.
- 't gehieël van kratse, stökker die aafgebraoke zeen en anger zake die kepot zeen aan e gehieël (ouch aan 't lief)
- Veer hawwe väöl sjaaj door dae brandj.
- Aafbraeking
- sjaaj
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- emes sjaaj doon: door zien hanjele daoveur zorge det emes anges sjaaj liedj
- kieke waat de sjaaj is: kieke waat betaaldj mót waere
- Huib, kiek 'ns waat de sjaaj is. Ich gaon heives.
- sjaaj lieje: sjaaj kriege, sjaaj höbbe
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | sjaaj | — | ||
IPA | /ʃà:i̯/ | — | |||
dim. | sjrif | — | — | ||
IPA | — | — |
In anger spraoke
[bewirk][1]