Naar inhoud springen

sjakeling

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjakeling v /ʃá:kə̽lɪŋ/

  1. 'n verbinjing bestäöndje oet óngerdeil, wie sjakele
  2. de meneer van wie get mitein verbónjen is
Aafbraeking
  • sja-ke-ling
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjakeling sjakelinge sjakelingen
IPA /ʃá:kə̽lɪŋ/ /ʃá:kə̽lɪŋe/ /ʃá:kə̽lɪŋen/
dim. sjrif sjaekelingske sjaekelingsken sjaekelingskes
IPA /ʃɛ́:kʲe̽lɪ̽ŋ̊skʲe/ /ʃɛ́:kʲe̽lɪ̽ŋ̊skʲen/ /ʃɛ́:kʲe̽lɪ̽ŋ̊skʲes/ /ʃɛ́:kʲe̽lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]