sjans

Van Wiktionary

emes dae slèp mit 'n sjans [1]

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

sjans v /ʃán̥s/

  1. 'ne bunjel tek van struuk en buim sónger blajer, die gebroek kónne waere veur vuur mit te make, veure waterkantj mit te versterke
  2. gelök inne leefdje
    Enne, höbs se sjans?
Aafbraeking
  • sjans
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • sjans höbbe (aan emes): mirke det me succes haet bie 'nen angere mit zien avances
  • 'n Kaart of 'ns sjans! = Sjeet op mit 't laote zeen van dien kaart! (waordspeling oppe dobbel beteikenis van sjans)

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjans sjanse sjansen
IPA /ʃán̥s/ /ʃánz/ /ʃán̥sə/ /ʃán̥sən/
dim. sjrif sjenske sjensken sjenskes
IPA /ʃǽn̥skʲe/ /ʃǽn̥skʲen/ /ʃǽn̥skʲes/ /ʃǽn̥skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

sjans /ʃán̥s/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjanse
  2. (neet-lemma) inkelveljigen twieëdje-persoeansvorm (doe) innen hujigen tied van sjanse
  3. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van sjanse
  4. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van sjanse
  5. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjanse
  6. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van sjanse
Aafbraeking
  • sjans
Variaasje