slachting

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

slachting v /sl̥axtɪŋ/

  1. de hanjeling van 't doeadmake van vieë
Aafbraeking
  • slach-ting
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif slachting slachtinge slachtingen
IPA /sl̥axtɪŋ/ /sl̥axtɪŋe/ /sl̥axtɪŋen/
dim. sjrif slechtingske slechtingsken slechtingskes
IPA /sl̥æçtɪ̽ŋ̊skʲe/ /sl̥æçtɪ̽ŋ̊skʲen/ /sl̥æçtɪ̽ŋ̊skʲes/ /sl̥æçtɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]