Naar inhoud springen

slachting

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

slachting v /sl̥axtɪŋ/

  1. de hanjeling van 't doeadmake van vieë
Aafbraeking
  • slach-ting
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif slachting slachtingeslachtingen
IPA /sl̥axtɪŋ/ /sl̥axtɪŋe//sl̥axtɪŋen/
dim. sjrif slechtingskeslechtingsken slechtingskes
IPA /sl̥æçtɪ̽ŋ̊skʲe//sl̥æçtɪ̽ŋ̊skʲen/ /sl̥æçtɪ̽ŋ̊skʲes//sl̥æçtɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]