slei

kinjer die mit sleie spele

'n slei die door paerd veuroetgetroch wuuert

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

slei v /sl̥ɛ̀i̯/

1. e verveursmiddel det me veuroet kan trèkken en kan laote slidderen euver ies en snieë

Aafbraeking

• slei

Variaasje

• ↓slee

Aafleijinge

• iesslei

Verwantje wäörd

• akja

Zagswies

• Mit die slei mós se van daen stikke berg aaf gaon; det is sjoean!

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	slei		sleie	sleien
	IPA	/sl̥ɛ̀i̯/		/sl̥ɛ́je/	/sl̥ɛ́jen/
dim.	sjrif	sleike	sleiken	sleikes
	IPA	/sl̥ɛ̀i̯kʲe/	/sl̥ɛ̀i̯kʲen/	/sl̥ɛ̀i̯kʲes/	/sl̥ɛ̀i̯kʲez/

In anger spraoke

Frans: luge v Ieslandjs: sleði(is:) m Ingels: sled, sleigh, sledge Nederlandjs: slee g

Pruus: Schlitten m Spaans: trineo(es:) m Zweeds: släde g