spanning

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

spanning v /spánɪŋ/

  1. d'n toestandj det get gespanne steit, d'n toestandj wobie örges in väöl mechanische innerzjie opgeslage zitj
  2. d'n drök waat e gaas op e vaat of 'nen angere waerstandj oetuub
  3. 't versjil in lektrische potentieel innerzjie per einheid lajing tösse twieë puntje
  4. (euverdrechtelik) 'nen toestandj van groeaten aandach, meis door ónzekerheid euver wie get aaflöp
  5. (euverdrechtelik) 'nen toestandj wobie luuj zich op einanger ergere
Aafbraeking
  • span-ning
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • De spanning is/waas óm te snieje: Dao waas väöl spanning óngere luuj; de luuj woren hieël gespanne.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spanning spanninge spanningen
IPA /spánɪŋ/ /spánɪŋe/ /spánɪŋen/
dim. sjrif spenningske spenningsken spenningskes
IPA /spǽnɪ̽ŋ̊skʲe/ /spǽnɪ̽ŋ̊skʲen/ /spǽnɪ̽ŋ̊skʲes/ /spǽnɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[3]

[4]

[5]