spraokloosheid

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

spraokloosheid v /spr̥ɒ̀:kl̥ò:sɛ́i̯d/

  1. d'n toestandj worin me nieks kan zègke, meis doordet me verras is mit get of hieël emotioneel is
  2. (millesiene) 'nen toestandj wobie door besjadiging vanne herren 't vermeuge spraok te verstaon of te broeke nimmieë tegooj wirk
Aafbraeking
  • spraok-loos-heid
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spraokloosheid spraokloosheje
spraoklooshede
spraoklooshejen
spraokloosheden
IPA /spr̥ɒ̀:kl̥ò:sɛ́i̯d/ /spr̥ɒ̀:kl̥ò:sé:je/
/spr̥ɒ̀:kl̥ò:sé:de/
/spr̥ɒ̀:kl̥ò:sé:jen/
/spr̥ɒ̀:kl̥ò:sé:den/
dim. sjrif spraokloosheidje spraokloosheidjen spraokloosheidjes
IPA /spr̥ɒ̀:kl̥ò:sɛ́i̯ce/ /spr̥ɒ̀:kl̥ò:sɛ́i̯cen/ /spr̥ɒ̀:kl̥ò:sɛ́i̯ces/ /spr̥ɒ̀:kl̥ò:sɛ́i̯cez/
Raod

De verbaoge vörm waere neet dök gebroek.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]