Naar inhoud springen

spuch

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

spuch v /spøx/

  1. 'n gekke vlaegelstreek, meis in 'n bevleging
Aafbraeking
  • spuch
Synoniem
Zagswies
  • (gekke) spuchte (d'rhaer) make
    Daen hóndj maak ummer de raarste spuchten es dae dore kamer rentj.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spuch spuchte spuchten
IPA /spøx/ /spøɣ/ /spøxtə/ /spøxtən/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk