Naar inhoud springen

stending

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

stending v /stǽndɪŋ/

  1. 'n klas van hogere sociaal-ikkenomische standj
Aafbraeking
  • sten-ding
Verwantje wäörd
Zagswies
  • van stending zeen: van baetere kómaaf zeen, deftig zeen
Kómaaf
  • Oet 't Ingels.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif stending stendinge stendingen
IPA /stǽndɪŋ/ /stǽndɪŋe/ /stǽndɪŋen/
dim. sjrif stendingske stendingsken stendingskes
IPA /stǽndɪ̽ŋ̊skʲe/ /stǽndɪ̽ŋ̊skʲen/ /stǽndɪ̽ŋ̊skʲes/ /stǽndɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]