stikstóf

vleujbaar stikstóf (2)

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

stikstóf v > m /stɪkʲstʊf/

1. 't sjemisch element mit 't symboeal N en 't atoeamnómmer 7; 't is e neet-metaal det es 'n ónzichbaar gaas 't euverdeil vanne lóch vörmp
2. (synoniem) anger waord veur stikstófgaas (N₂)
3. (synoniem) (landjboew) (euverdrechtelik) anger waord veur stikstófoksied

   Die meine det dae stikstóf allein meh vanne boere kump, meh kiek 'ns wieväöl vleegtuger inne lóch hange. Det die dao mer ieës get aan doon!

Aafbraeking

• stik-stóf

Aafleijinge

• stikstófgaas, stikstófoksied

Samestèlling

• stik- + stóf

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	stikstóf		—
	IPA	/stɪkʲstʊf/	/stɪkʲstʊv/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

[1]

• Fins: typpi
• Frans: azote m
• Grieks (nuuj): άζωτο^(el:) ó
• Ieslandjs: köfnunarefni ó, nitur ó
• Ingels: nitrogen
• Nederlandjs: stikstof g
• Pruus: Stickstoff m
• Spaans: nitrógeno m
• Zweeds: kväve ó