Naar inhoud springen

strumming

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

strumming v /str̥ǿmɪŋ/

  1. 't neerslaon van opgelos eiwit door te stolle
  2. (synoniem) anger waord veur blokkaasj
Aafbraeking
  • strum-ming
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif strumming strumminge strummingen
IPA /str̥ǿmɪŋ/ /str̥ǿmɪŋe/ /str̥ǿmɪŋen/
dim. sjrif strummingske strummingsken strummingskes
IPA /str̥ǿmɪ̽ŋ̊skʲe/ /str̥ǿmɪ̽ŋ̊skʲen/ /str̥ǿmɪ̽ŋ̊skʲes/ /str̥ǿmɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]