Naar inhoud springen

tref

Van Wiktionary


Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

tref m (Nederlands: bof, buitenkans, toeval)

Sinneniem
Verbuging

treffe, trefke


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

tref /tr̥æf/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van treffe
  2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van treffe
  3. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van treffe
Aafbraeking
  • tref