ubing

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ubing v /ʉ̜̀:bɪŋ/

1. 'n lieërtechniek veur 't verkriege van 'n vaerdigheid of kinnis door die ederskieër oppernuuj te doon; de hanjeling van 't ube
2. (euverdrechtelik) 'n teks of opgaaf veur zich te ube

Aafbraeking

• u-bing

Synoniem

• oeffening, †euving

Aafleijinge

• sjeetubing

Samestèlling

• ube + -ing

Zagswies

• Ubing maak de meister: Door väöl te uben en oppernuuj te doon lieërt me mieër en wuuert me baeter.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ubing		ubinge	ubingen
	IPA	/ʉ̜̀:bɪŋ/		/ʉ̜̀:bɪŋe/	/ʉ̜̀:bɪŋen/
dim.	sjrif	ubingske	ubingsken	ubingskes
	IPA	/ʉ̜̀:bɪ̽ŋ̊skʲe/	/ʉ̜̀:bɪ̽ŋ̊skʲen/	/ʉ̜̀:bɪ̽ŋ̊skʲes/	/ʉ̜̀:bɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

Esperanto: praktiko(eo:) Frans: exercice(fr:) m Ieslandjs: æfing(is:) v Ingels: exercise(en:), practice(en:) Japans: 練習(ja:) Nederlandjs: oefening g

Pruus: Übung(de:) v Russisch: занятие(ru:) ó Spaans: ejercicio m, práctica(es:) v Viëtnamees: tài khóa(vi:) Zweeds: övning g