Naar inhoud springen

vörming

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vörming v /vœ̀rmɪŋ/

  1. de hanjeling van 't vörme, 't percès wobie get zich vörmp
  2. (synoniem) anger waord veur óntstaon
Aafbraeking
  • vör-ming
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vörming vörminge vörmingen
IPA /vœ̀rmɪŋ/ /vœ̀rmɪŋe/ /vœ̀rmɪŋen/
dim. sjrif vörmingske vörmingsken vörmingskes
IPA /vœ̀rmɪ̽ŋ̊skʲe/ /vœ̀rmɪ̽ŋ̊skʲen/ /vœ̀rmɪ̽ŋ̊skʲes/ /vœ̀rmɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]