Naar inhoud springen

verminging

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

verminging v /və̽r'mɪ́ŋɪŋ ~ ve̽r'mɪ́ŋɪŋ/

  1. de gebeurtenis van 't dooreinkómme van twieë of mieër apaarte stóffe toet ei matterjaal
Aafbraeking
  • ver-ming-ing
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verminging verminginge vermingingen
IPA /və̽r'mɪ́ŋɪŋ/ /və̽r'mɪ́ŋɪŋe/ /və̽r'mɪ́ŋɪŋen/
dim. sjrif vermingingske vermingingsken vermingingskes
IPA /və̽r'mɪ́ŋɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r'mɪ́ŋɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r'mɪ́ŋɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r'mɪ́ŋɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]